तृणफूल

चिंतनिका जीवन एक " संघर्ष " 🌹
         
                योगेश जोशी
              वज्रेश्वरी / ठाणे

🌹   🌱🌸  "  तृणफूल " 🌱 🌸 🍀

सिग्नल  ला  गाडी  ऊभी  राहीली आणि  एक  छोटी  मुलगी मागच्या  सीटजवळील काचेवर  'टक  टक ' करू  लागली .

गूलाब फूले  आणि  कसलीतरी  पूस्तके  विकत  होती. ..

.मी  मागे वळून  आतूनच  तिला  ओरडून  डोळे  मोठ्ठे  करून  ..हातवारे  करून  तिला  'चल  पूढे  जा !!  या अर्थी  केले. ..........

पण  हिंमत बघा..............
............तीने  मला न  पाहील्या सारखे  केले... मूलींना  पहात..  छान  हसत  राहीली. ..

. ..........राग  तर  आलाच  ....तिचे लक्ष  मूलीच्या बिस्किटांकडे  असावे या शंकेने. .....मी मूली ला  म्हणालो  ,"वीणा , एक बिस्किट   पूडा  दे  तिला "
वीणा ने  आनंदाने  काच  खाली  करून  तो  दिलाही.

मागच्या  वाजणार्या हाॅर्न वरून  सिग्नल  सूटल्याचे  भान  आले. ..गाडी सूरू केली ..आणि. .
वीणा  माझ्या  पूढे  हात  नाचवत  म्हणाली
" बाबा बघा,   त्या मूली ने  मला  कीती  छान !   गूलाबफूल दिलय. "

त्या टपोर्या फूललेल्या कळीत, त्या  मूली चा  हसरा  चेहरा  दिसू  लागला. ......

आणि  माझा  मलाच  राग आला. ...मी तीला  दटावायला नको  होते. ..माझे मन  खाऊ  लागले  ...मी  ओशाळलो. ......काय  हे  ?

अनेकदा  असच  होत. ..
....आपल्याला आपल्या  पैशाच्या ताकदीचा  ,. .. बूद्धीच्या  ताकदीचा ........राजकीय  ताकदीचा. ....गर्व  होतो. .......प्रत्येकवेळी  त्याच्याच  वापराने  प्रश्न  सूटतात  असा  भाबडा  विश्वास  वाटायला  लागतो. ......पण  खर  तर  ह्या  सर्व शक्ती  क्षणभंगुर  असतात. ....

साधे  प्रेमाचे  चार  शब्द,  निखळ,  निर्व्याज   हास्य ह्या  पूढे  ह्या  शक्ती  कुचकामी  ठरतात. .......

आणि  मन  भूतकाळात  जाऊन  ईयत्ता  सहावीच्या  वर्गात जाऊन  बसलं..
. ....मला आवडणारी  कविता  बाई  शिकवत  होत्या  .......
पण  ह्या  लहानशा  प्रसंगामूळे................त्याचा नेमका   अर्थ. ...समजत  होता. ...नव्याने.

....
🌿"मी फूल तृणातील इवले 🌹

जरी तुझीया सामर्थ्याने 
ढळतील दिशाही दाही
मी फूल तृणातील इवले 
उमलणार तरीही नाही. 

शक्तीने तुझीया दिपुनी
तुज करतील सारे मुजरे 
पण सांग कसे उमलावे 
ओठातील गाणे हसरे? 

जिंकील मला दवबिंदू 
जिंकील तृणाचे पाते 
अन स्वत:स विसरून वारा
जोडील रेशमी नाते 

कुरवाळीत येतील मजला 
श्रावणातल्या जलधारा 
सळसळून भिजली पाने 
मज करतील सजल इशारा

रे तुझीया सामर्थ्याने 
मी कसे मला विसरावे? 
अन रंगांचे गंधांचे 
मी गीत कसे गुंफावे? 

येशील का संग पहाटे
किरणांच्या छेडीत तारा;
उधळीत स्वरातुनी भवती 
हळू सोनेरी अभीसारा?

शोधीत धुक्यातुनी मजला 
दवबिंदू होउनी ये तू 
कधी भिजलेल्या मातीचा 
मृदु सजल सुगंधीत हेतू!

तू तुलाच विसरुनी यावे 
मी तुझ्यात मज विसरावे
तू हसत मला फुलवावे 
मी नकळत आणि फुलावे 

अगदी  पून्हा पून्हा  कवितेचे  शब्द  डोळ्यासमोर  येत  होते

🌈 माझी लेखनयात्रा